سوالات درس 22 مطالعات اجتماعی هفتم

1- به گفته پژوهشگران در کدام سرزمین برای اولین بار کشاورزی و دامپروری آغاز شده است؟

فَلات ایران از نخستین سرزمین هایی بوده که کشاورزی و پرورش دام در آن آغاز شده و حتی دانش و مهارت کشت و زرع از ایران به سرزمینهای دیگر برده شده است.

2- در ایران باستان کشاورزی چه جایگاهی داشت؟

کشاورزی مهمترین پیشه و وسیله معیشت در ایران باستان بود.در اوستا و کتیبه های آن دوره، عبارت هایی درباره اهمیت و ارزش کار کشاورزان دیده می شود.ف ّ عالیّت های کشاورزی از طرف حکومت نیز تشویق می شد.در دوره هخامنشیان، یونانی ها به تلاش های شاهان پارس، برای تشویق کشاورزی حسرت می خوردند.

3- در ایران باستان چه محصولاتی بیشتر کشت می شد؟ و کشاورزان در کنار کشاورزی کار دیگری انجام می دادند؟

گندم و جو مهم ترین محصول زراعی ایرانیان باستان بود.کشت پنبه در نواحی مستعد رواج داشت و به همین جهت کارگاه های پنبه ریسی توسعه یافت و پارچه های پنبه ای یکی از صادرات مهم بعضی از ایالات بود.کشاورزان ایرانی علاوه بر کار کشاورزی به پرورش دام نیز می پرداختند.

4- ایرانیان باستان در کدام صنعت ها فعالیت داشتند؟.تهی ه پارچه های لطیف از پنبه، ابریشم و پشم و تهیه شا لهای پشمی و حریر در کارگاه های مرو، ری، اهواز و شوشتر رواج داشت.ایرانیان در پیشه نجاری، آهنگری و شیشه گری نیز پیشرفت کرده بودند.در دوره ساسانی، ارابه های ساخت ایران به ظرافت و زیبایی، مشهور بوده است. ساختن اسباب و اثاثی ه منزل، شمشیر، ابزارهای کشاورزی و ابزار های جنگی مانند بازوبند و زره و نظایر آنها نیز از مشاغل آن دوره بود.

5- بافرمان چه کسی جادۀ شاهی ساخته شد؟

داریوش اول هخامنشی.

6- چه عواملی سبب رونق تجارت در دوره ایران باستان شد؟

در آن زمان امنیت در راه ها برقرار و کاروانسراهایی در فاصل ههای معین بنا گردیدند.در نتیجه این اقدامات، تجارت بیش از پیش رونق گرفت.

7- جاده ابریشم کدام سرزمین ها را به هم وصل می کرد؟ و چرا به آن جاده ابریشم می گفتند؟

جاده ابریشم راهی بود که چین و هند را در شرق، به اروپا در غرب متصل می کرد و بخشی از این جاده هم از خاک ایران عبور می کرد. در آن زمان ابریشم، ارزشمندترین و پرسودترین کالای تجاری بود که از چین به ایران و سرزمین های دیگر صادر می شد.

8- حکومت های ایران باستان به خصوص ساسانیان از موقعیت ویژه ارتباطی ایران بین شرق وغرب چه استفاده ای می کردند؟

حکومت ساسانی مانع از ارتباط مستقیم تجاری میان چین و روم) اروپا (می شد و تمایل داشت که ابریشم چینی توسط بازرگانان ایرانی به روم صادر شود و یا اینکه ابریشم خام پس از آنکه در کارگا ههای ایران تبدیل به پارچه شد به روم فروخته شود.

9- صادرات ایران در دوره باستان چه بود؟

سنگهای قیمتی، پارچه، قالی و محصولات کشاورزی

10- آیا در ایران باستان دریانوردی و تجارت دریایی وجود داشت؟

ایرانیان باستان به سبب تجربه و مهارت در دریانوردی به تجارت دریایی نیز روی آوردند.در دوران ساسانی، تجارت دریایی رونق گرفت و بنادر خلیج فارس، لنگرگاه کشتی هایی بودند که به کشورهای دور و نزدیک ایران رفت و آمد می کردند.

11- چه زمانی برای اولین بار در ایران سکه ضرب شد؟

در زمان هخامنشیان برای اولین بار به فرمان داریوش کبیر، س ّ که ای زرین به نام «ِ دریک» یا «زریک» ضرب شد.

12- تا قبل از ضرب سکه افراد کالاهای خود را چگونه می فروختند و ضرب سکه چه تأثیری بر تجارت گذاشت؟.تا قبل از رواج س ّ که، معمولاا ده نشینان، مازاد محصولات خود را به شهر می آوردند و با محصولات دیگر که مورد نیازشان بود، مبادله می کردند. با ضرب س ّ که، تجارت رونق بسیار پیدا کرد؛ به طوری که بازرگانان با داشتن پول می توانستند کالاهایی خریداری کنند و آنها را به قیمت بیشتر بفروشند.

13- چه کسانی اجازه ضرب سکه های زرین (طلا)،سکه های سیمین(نقره) و سکه های مسین (مسی) را داشتند؟.سکه های زرین فقط به فرمان و به نام پادشاهان ضرب می شد. حاکمان ایالت ها می توانستند با اجازه پادشاه فقط سکه های سیمین) نقر های (یا مسین) مسی (ضرب کنند.

14- منبع اصلی درآمد حکومت ها در ایران باستان چه بود؟

در ایران باستان، مالیات منبع اصلی درآمد حکومت ها بود که به صورت نقدی یا جنسی دریافت می شد.

15- میزان مالیتی که از مردم دریافت می شد چگونه بود؟

بیشترین حجم مالیات را کشاورزان پرداخت می کردند.دامداران به نسبت تعداد دام هایشان و پیشه وران و بازرگانان نیز به میزان کالا و خدماتی که عرضه می کردند، مالیات می دادند.علاوه بر اینها، نوع دیگری از مالیات به نام مالیات سرانه وجود داشت که فقط از عامه مردم وصول می شد و بزرگان و اشراف از پرداخت آن معاف بودند.

16- چه زمانی بزرگان وعامه مردم هدایای خود را به پادشاه می دادند؟

جشن ها و مراسم به تخت نشستن شاهان، مأموران مالیاتی معمولاا نسبت به مردم سخت گیری و ستم می کردند و بیش از آنچه مقرر شده بود، طلب می نمودند.