سبک های شناختی و کاربرد آن در آموزش ریاضی

سبکهای شناختی:

سبک یاد گیری کلامی

سبک یادگیری تصویری

سبک یادگیری دست ورزی

سبک یادگیری کلامی:

ساختار نمادین کلام نقش مهمی در تفکر و یادگیری ایفا می‌کند.

وقتی فکر می‌کنند به زبان کلمات و جملات با خود حرف می‌زنند و می‌توانند افکار خود را مستقیماً روی کاغذ بیاورند.

استدلال ریاضی را مرحله به مرحله و جزء به جزء درک می‌کنند و چون مراحل اثبات به پایان می‌رسد مراحل درک ریاضی آنان خاتمه می‌یابد.

از جزء به سمت درک کل حرکت می‌کنند و معمولاً تئوری‌های آنان در چگونگی جزئیات بسیار قوی است اما در همبستگی مبانی و ساختارهای کلی می‌لنگند.

در این دانش آموزان آموزش در حرکت از کلام به مجرد می باشد.

از بین فیلسوفان معروف فلسفه و سبک شناختی ارسطو، کندی، ابن سینا

سبک یادگیری تصویری:

در دانش‌آموزان تصویری شهود و تصویر سازی نقش مهمی در تفکر و یادگیری ایفا می‌کنند.

وقتی این دانش‌آموزان به تفکر می‌پردازند روند تفکر به زبان مفاهیم و ارتباط بین آن‌ها پیش می‌رود و بازنویسی روند تفکر برای ایشان نیاز به زحمت مضاعف دارد.

برخی ازاین دانش آموزان از به کلام در آوردن روند تفکر خود عاجز و ناتوانند.

می‌توانند به خوبی آن را به زبان مفاهیم و ارتباط بین آن‌ها بیان کنند.

استدلال ریاضی توسط این دسته از دانش آموزان به صورتی کلی و مانند نگاه کردن به اجزای یک تابلو به طور سرتاسری ادراک می‌شود.

از درک کل به سوی ادراک جزئیات حرکت می‌کنند و معمولاً تئوری‌های آنان در ساختار و مبانی دقیق است اما در همنشینی و برقراری رابطه بین اجزاء ضعیف می‌نماید.

تفکر شهودی و تجربه نقطه قوت ایشان است.

آموزش در این دانش آموزان حرکت از تصویر به مجرد می باشد.

افلاطون، فارابی، ابن عربی، سه و کاربرد روردی و ملاصدرا زیر چتر این نوع مهارت یادگیری و تفکر قرار می‌گیرند.

سبک دست ورزی:

دانش‌آموزان دست‌ورز که ساختارگرا هستند بازسازی ساختارها و دست ورزی نقش مهمی در تفکر و یادگیری ایفا می‌کند.

با به کار بردن ابزارها و ساختن اشکال و بازسازی ذهنی ساختارها در ذهن خود مفاهیم را یاد می‌گیرند و مهارت‌ها را کسب می‌کنند.

استدلال ریاضی را تا وقتی خودشان بازسازی نکنند نمی‌فهمند.

بسیاری از صنعت‌گران و مخترعین زیر چتر این نوع مهارت یادگیری و تفکر قرار می‌گیرند.

در این دانش آموزان آموزش در حرکت از ملموس به مجرد می باشد.