راهبردهای عملی معلّمان جهت تقویت درس املا
تلفّظ صحیح کلمه ها و ترکیب های درس
روان و رساخوانی متن درس
به کار بردن کلمه های درس در جمله های خود ساخته
تعیین تعدادی حروف و یافتن کلمه هایی از متن درس که دارای همان حروف هستند (توسط دانش آموز)
به کار بردن وضعیّت نوشتن نقطه نسبت به شکل حروف یعنی محل ّ قرار گرفتن نقطه در پایان یا بالا و تعداد نقطه ها
آموزش صحیح و تأکید بر نشانه ی تشدید در کلمه های مشدّد درس تا ویژگی نوشتاری این کلمه ها در ذهن دانش آموزان تثبیت گردد.
آموزش و تأکید بر حروفی که چند شکل و یک صدا دارند. یک دسته از آن ها حروف «ز، ذ، ض، ظ» هستند که در زبان فارسی یک صدا دارند.
یادداشت کردن اشتباهات املایی دانش آموزان به منظور آموزش جبرانی آن ها در فرصت های مناسب؛ مانند: جمله سازی
آموزش کلمه های مخالف، هم معنی و هم خانواده
دادن تمرین های متفاوت جهت شمارش دندانه ها
ساختن کلمه های ترکیبی جهت تقویت املا
گفتن املای پای تخته ای از کلمه هایی که دارای ارزش املایی هستند.
پیدا کردن املای صحیح کلمه ها از روی کتاب توسّط دانش آموزان
در صورت امکان به هنگام تصحیح املا، دانش آموزان را انفرادی نزد خود فراخوانده تا به غلط املایی خود توجه کنند.
بهتر است در قرائت املا، جمله های از هم گسیخته و بی ربط (کلمه به کلمه) گفته نشود بلکه به صورت گروه کلمه یا جمله های کوتاه بیان شود.
متن املایی را که می خواهیم به دانش آموزان بگوییم، انتخاب می کنیم و یک بار می خوانیم تا دانش آموزان ارتباط معانی کلمه ها و مضمون کلّی مطلب را درک کنند و برای نوشتن املا آمادگی کامل را کسب نمایند.
تقویت تند نویسی در بعضی از دانش آموزان
استفاده کردن از شیوه های گوناگون متن املا
افزایش گنجینه ی لغات
ایجاد انگیزه در دانش آموزان نسبت به یادگیری درس املا