پایه های روان شناسی در علم ریاضی

سه عنصر عمده در یادگیری ریاضی عبارتند از:

هوش را ضمن این که برای یادگیری ریاضیات لازم می دانیم،ولی اصل نمی دانیم.واضح است که هر که هوش بالاتری داشته باشد بهتر مطالب ریاضیات را درک می کند و به کار می برد.اما با یک هوش متوسط هم می توان موفقیت هایی در ریاضی کسب نمود.

2. انتقال

انتقال به این معناست که یادگیرنده بتواند مطالب را آن طور که هست درک کند و با مطالب قبلی ترکیب نماید و از آن استفاده کند.

قدرت انتقال یک مسئله ذاتی است و در صورت نداشتن آن نمی توان به کسی ریاضی یاد داد.

می توان با «تمرین» در ریاضیات قدرت انتقال را افزایش داد.

3. آمادگی

آمادگی جسمی و روحی و سنی برای یادگیری ریاضیات لازم است.

یک ذهن آماده در یک فاصله زمانی مشخص حداکثر پنج مفهوم جدید را می تواند به درستی درک کند.

دانش ریاضی در چه زمانی و توسط چه کسانی متولد شد!؟

تاریخ را معمولاً غربیها نوشته اند و تا آنجا که توانسته اند آن را به نفع خود مصادره کرده اند.بنابراین نمی توان انتظار داشت نوادگان اروپائیانی که سیاهان آفریقا را در حد یک حیوان پائین آورده و آنها را به بردگی کشانده اند، آنها را انسانهایی با سوابق کهن تاریخی و علمی معرفی نماید.البته این مصداق کلی ندارد و فقط اشاره به جریان حاکم در تاریخ نگاری غربیها دارد.

اگر به تاریخ آفریقا نگاه کنیم:

* قدیمی ترین شی ریاضی از 35000 سال قبل از میلاد در سوازلند کشف شده.

* قدیمی ترین مثال حساب از 6000 سال قبل از ملاد در زئیر کشف شده.

* هرم عظیم گیزا که یک شاهکار مهندسی است حوالی سال 2650 پیش از میلاد در مصر ساخته شده.

* پاپیروس مصری 4000 ساله معروف به مسکو حاوی مطالبی از هندسه است.

لازم به اشاره است که یونانیان نیز مبانی ریاضی را از بابِلیان به ارث برده اند.

ریاضیات مدون در حدود 2000 سال قبل از میلاد مسیح، توسط بابِلیان بوجود آمد.

در آن زمان بابِلیان نتایج جیر مقدمات را یکجا جمع کردند. اما ریاضیات به مفهوم واقعی و امروزی آن در سرزمین یونان و در قرنهای 4 و 5 قبل از میلاد ایجاد شد و به تدریج توسعه یافت.اوج رشد آن در قرن 17 با بوجود آمدن هندسه تحلیلی و حساب دیفرانسیل و انتگرال بود، اما در قرن 19 تجدید نظر کلی و پیشرفتهای فراوان در این علم بوجود آمد.