علت‌های بروز کندنویسی در دانش‌آموزان

کند نویسی هم‌چنین موجب ضعف دانش‌آموز در درس املا می‌شود. این مشکل او را در انجام تکالیف نیز ناتوان کرده و از جهتی اگر در سنین پایین درمان نشود، در سنین بزرگ‌سالی باعث به‌وجود آمدن مشکلات ثانویه می‌گردد.

در بسیاری از موارد مشاهده شده است که والدین با پرخاش و اعتراض به دانش‌آموز و آموزگار او، موجب تشدید این مشکل شده‌اند.

روش‌های درمان کند نویسی

* هرگونه ترس و اضطراب را از دانش‌آموز خود دور کنیم.

* هرگز ترغیب و تشویق دانش‌آموز خود را به خوش‌نویسی، از یاد نبرید.

* تکالیف مدرسه باید برای دانش‌آموز، شیرین و جذّاب باشد.

* از مدادها و خودکارهای خیلی بلند و خیلی کوتاه به هیچ وجه استفاده نگردد.

* از میز تحریرِ مناسب استفاده شود.

* از کاغذ و برگ‌های سفید و مرغوب استفاده شود. (کاغذ نباید کاهی، روغنی یا موج‌دار باشد.)

* به‌منظور تقویت عمل انبساط و انقباض ماهیچه‌های انگشتان، دانه‌های کوچک (مثلاً دانه‌های تسبیح) را روی زمین ریخته و از او بخواهیم آن‌ها را با سر انگشت‌های شصت و اشاره و میانه، جمع کند.

* هوا نویسی (نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف): این روش در تند نویسی، کمک قابل توجّهی به دانش‌آموزان می‌کند؛ چرا که این عمل در تسریع حرکات عضلات دست، بازو و ساعد و هماهنگی مغز با چشم و دست، تأثیر بسیاری دارد.

* سینه‌خیز رفتن: روزی چند دقیقه (کم‌تر از ده دقیقه) دانش‌آموز سینه‌خیز برود. این عمل در هماهنگی اعضای بدن بسیار مؤثّر است.)

* هر روز قبل از نوشتن تکالیف، چند دقیقه انگشتان را باز و بسته کند.

* به تجربه ثابت شده است که انجام بازی‌های محلّی که با حرکات سریع و زیاد همراه است، در تند نویسی دانش‌آموزان بسیار مؤثّر است.

* برای تکالیف منزل سعی شود از حروفی که دانش‌آموز در نوشتن آن مشکل دارد، استفاده شود. بدین شکل مثلاً کلماتی را از درس پیدا کرده که حروف هم‌صدا مانند (ذ ز ض ظ) داشته و یا کلماتی که به‌صورتی که خوانده می‌شوند، ولی نوشته نمی‌شوند مانند خواب.

* دانش‌آموز در منزل با کمک خانواده مطالبی که در نوشتن مشکل دارد را مطالعه کند و برای کلمات مهم هم‌خانواده پیدا کند؛ مثلاً برای کلمه‌ی «حمید»، کلمات «محمد،احمد، حامد» را می‌توان بنویسد؛ زیرا این کلمات، سه حرف مشترک دارند.

* معمولاً دانش‌آموزانی که این مشکل را دارند، قلم را با فشار زیاد در دست می‌گیرند، تا حدّی که دست آن‌ها عرق می‌کند؛ دانش‌آموزانی که قلم را با فشار زیاد در دست می‌گیرند، دچار ترس، استرس و دلهره هستند. بهتر است معلّمان و اولیاء میزان فشار به قلم را کنترل کرده و بیش‌تر در مورد مسائل روحی و روانی با دانش‌آموز کار کرده و ترس و استرس را از او دور کنند

در پایان باز هم عنوان می‌شود که پرخاش و تنبیه در درمان مشکلات، نه تنها نقش مثبتی ایفا نکرده، بلکه به تشدید شدن آن مشکل، منجر می‌شود.